Een blog met mijn visie op de bedoeling van samenleven en het nut van een conflict daarbij.
Jezelf ontwikkelen en persoonlijk groeien lijkt best goed te doen wanneer je in je eentje bent en vanaf een fijne plek de boel kunt overzien. Bijvoorbeeld vanaf de bank met een interessant boek of op retraite in de bergen. Helaas kun je jezelf nog best aardig voor de gek houden, zeker als je alleen bent. Ik geloof dat je jezelf het best ontwikkeld in contact met de ander.
De spiegels in het leven.
Als professionele conflictbemiddelaar zie ik het steeds weer, als mensen ruzie maken gaat het over hun verschillen en de oplopende emoties die daarbij komen kijken. Helaas worden deze emoties vaak ‘verkeerd’ begrepen. En niet zelden geven we elkaar daar de schuld van.
Wanneer je met iets wordt geconfronteerd speelt je emotie een belangrijke rol, want hoe jij je voelt in contact met die ander of met dat andere, leert je iets over jou. Welke gewoontes heb jij jezelf bijvoorbeeld eigen gemaakt? Als iemand iets anders doet of zegt dan dat jij gewend bent of wilt, dan merk je dat op. Wat vind je daar eigenlijk van? Hoe voelt dat?
Irriteert je dat? Misschien heb jij iets heel anders geleerd… Of misschien doe je juist ook af en toe zoiets maar heb je daar een ontzettende hekel aan bij jezelf. Of wil je liever zelf zo niet zijn? Niks mis mee maar waarom zou je de ander daar de schuld van geven? Het is jouw irritatie.
Je leert van alles in contact met de ander, zeker wanneer je intensief samenleeft of werkt. Natuurlijk niet alleen in conflictsituaties, ook bij fijne confrontaties leer je. Een van de belangrijkste bedoelingen van samenleven is in mijn ogen dan ook het leren kennen van je ware ik. Pas in contact met de ander krijgen we verschillende lagen van onszelf, die soms onbewust zijn, echt te zien.
Wat is de toegevoegde waarde van een conflict dan?
Zoals ik al vaker heb beschreven zitten de kansen van een conflict in het verkennen en bespreken van de verschillen die zichtbaar worden. Verandering en groei gaat eigenlijk niet zonder andere zienswijzen te onderzoeken. Als ik gevraagd word om te helpen bij een conflict, wordt er vaak verwacht en gehoopt dat ik het conflict kan laten verdwijnen. Alleen is het conflict niet het probleem, het is de manier waarop er tot die tijd mee om is gegaan dat het probleem is. Het doel bij het oplossen van een conflict moet in mijn ogen dan ook niet zijn het laten verdwijnen van de verschillen, maar het functioneel en bruikbaar maken van die verschillen. Het lijkt misschien zo dat gedoe en weerstand de zaken vertragen en moeilijk maken. Het tegendeel is waar als je het mij vraagt. Alleen moet je weten hoe je het ‘gedoe’ kunt benutten.
5 tips daarbij:
- Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen gevoel.
- Sta stil bij wat je voelt en wat het zou kunnen betekenen.
- Wees lief voor jezelf, met al je goede en slechte kanten.
- Luister naar elkaar. Wat heb je gehoord? Wat heeft die ander gehoord? En wat is er bedoeld?
- Doe iets met wat je hoort en voelt, maak het constructief.
Elkaar niet kunnen of willen horen is een veel voorkomend probleem bij een conflict met als gevolg dat het conflict niet echt benut wordt of de ‘verkeerde’ kant op gaat. Door een conflict dan maar te negeren of te onderdrukken ontneem je jezelf en de ander de kans om er beter van te worden. Ik kom er meer en meer achter dat wat we zien en horen ook gezien zou kunnen worden als een weerspiegeling van ons eigen overtuigingssysteem. Klinkt ingewikkeld maar is eigenlijk heel simpel. Want wat nou als het onze bewuste en onbewuste overtuigingen zijn die we terugkrijgen, in ieder geval in een conflict. Door die ander op te zoeken leer je jezelf dan beetje bij beetje beter kennen, en kom je dingen te weten over jezelf die je eerder misschien nog niet wist of nog niet kon zien. Nu wel. Handig toch?
Kan ik je misschien helpen bij een conflict en/of een persoonlijk vraagstuk ? Neem gerust vrijblijvend contact met me op.
