Wat ik versta onder ‘verwondering‘ is het kunnen ervaren van dingen zonder direct een oordeel te hebben. Als er iets is dat ik heb geleerd in mijn jeugd is het wel verwondering. En nu ik ouder word besef ik me meer en meer dat dat een mooie erfenis is, die mij niet perse pijnloos is toebedeeld.
Verwondering in mijn jeugd
Bij ons thuis kon veel. Niet echt een standaard huishouden (voor zover die bestaan). Een korte anekdote: mijn vader kookte en deed de was, mijn moeder was de spil van het gezin en maakte ook carrière. Ze werkten overigens allebei en waren ook allebei met grote regelmaat thuis.
Mijn moeder had last van het oordeel van een ander (en haar eigen oordeel). Ik heb die worsteling van kleins af aan gezien en gevoelt. Ik heb ook gezien hoe ze bergen kon verzetten en impact kon hebben en ik heb me met regelmaat verwonderd over het effect van de energie in een ruimte en de verschillende vertalingen daarvan. Dat wat voor een kind nog normaal is, die verwondering, wordt helaas naarmate we ouder worden wat minder natuurlijk.
Verwondering maakt plaats voor gewoontes en patronen
De verwondering maakt vaak plaats voor gewoontes en patronen (zoals de theorie U* het downloaden beschrijft). Ieder mens ontwikkelt gewoontes, patronen en ervaringen, soms handig soms belemmerend. Ook ik ben bepaalde dingen als ‘normaal’ gaan zien, die dat misschien niet zijn en andersom. Wanneer we ons niet bewust zijn (van die patronen en gewoontes) en niet bereid zijn om te kijken naar onze manier van kijken (denken, voelen en willen) zijn we onze reacties aan het downloaden uit onze dominant aanwezige mentale modellen. Daar is vaak geen ruimte voor verwondering maar ruimte voor een oordeel (zowel goed als fout).
Om terug te gaan naar die verwondering kun je het downloaden beter stoppen en verschuiven naar het werkelijk ZIEN**. Soms is die verschuiving heel eenvoudig, soms vraagt het wat meer discipline en creativiteit van de waarnemer. Soms word je zelfs ‘gedwongen’ te verschuiven in je waarneming. Dat gebeurde bij mij bijvoorbeeld op de dag dat mijn vader met mijn broertje, zijn vriendin en de politie voor mijn deur stonden met de mededeling dat mijn moeder dood was. Dood! Dat kon toch niet waar zijn? Maar dat was het wel. Mijn perspectief veranderde, ik had even niks om uit te downloaden en ik werd een soort toeschouwer van mijn eigen leven voor een paar seconden.
Open geest
Die ervaring, als toeschouwer, bracht een van de grootste sprongen in mijn bewustzijnsniveau. In die paar seconden als toeschouwer voelde ik ook verwondering. Die verwondering bleef minuten zelf uren en ook nu nog, ruim zeven jaar later, kan ik me verwonderen zoals ik dat kon toen ik klein was. Die verwondering heeft mij al heel veel gebracht. Het onmogelijke zien was voor mij daar heel even, heel makkelijk omdat het er ineens was. Ik kon er niet omheen. Ik stond erbij en ik keek ernaar en ik heb ervaren hoe een kracht vrij kwam. Het is daarna mijn keus geweest om die verwondering te onderzoeken en uit te breiden en die manier van waarnemen steeds meer ‘eigen’ te maken.
Ik heb het geluk dat ik al een open geest had meegekregen, maar ik zie nu ook welke gewoontes en systemen in mij verweven zitten en dat die van invloed zijn. Net zoals bij ieder ander, ieder op zijn eigen manier. Dat bewustzijn is even simpel als ingewikkeld en is de basis voor iedere vorm van zelfsturing, een blijvend proces van leren. Hoe beter ik mezelf ken hoe beter ik er kan zijn voor een ander met mijn volle aandacht.
Mijn tip aan jou: blijf je verwonderen!
Wanneer een probleem zich laat zien kan verwondering de sleutel zijn naar een vernieuwende oplossing. Sterker nog dat probleem vraagt om iets nieuws. Want wanneer dat probleem of een conflict zich aandient is die bekende manier blijkbaar niet meer de meest constructieve. Dat nieuwe is er al, alleen moet je het nog gaan zien. Hulp nodig bij het oplossen vanuit verwondering ipv downloaden? Neem gerust contact met me op voor de mogelijkheden.
- * Theorie U – Leiding vanuit de toekomst die zich aandient- van C. Otto scharmer
- ** voor meer informatie over o.a. het ZIEN, zie bovenstaand boek.
